Σιωπηλή Φιλοδοξία: Ο κώδικας για Επαγγελματική ανάπτυξη και Αυτοεκπλήρωση

Ο όρος “σιωπηλή” ή “ήσυχη φιλοδοξία” είναι αρκετά καινούριος και σίγουρα μεταπανδημικός: η ανάγκη ουσιαστικά πολλών ανθρώπων να προτεραιοποιούν την ψυχική τους υγεία, την ισορροπία στη ζωή τους και την ευεξία, ακόμη και εις βάρος των επαγγελματικών τους στόχων, της παραδοσιακά δομημένης επιτυχίας και της ανέλιξης στην εταιρική ιεραρχία είναι κάτι που έως και τον covid το ακούγαμε μεν, όχι όμως τόσο συχνά και τόσο ανοιχτά ώστε να αποτελεί κοινωνικό φαινόμενο. 

Και μας κάνει άραγε εντύπωση αυτό; Όταν ολόκληρη η κοινωνία περνάει μαζικά ένα τόσο μεγάλο σοκ, το πιο πιθανό είναι να ξανα ρυθμιστεί το κοντέρ σε όσα έχουν πραγματική αξία και σημασία για μας, σε όσα μας ολοκληρώνουν, ό,τι σημαίνει αυτό για τον καθένα. Ωστόσο, πολύ συχνά η εργασία μόνη της, ενώ είναι φυσικά εξ’ ορισμού παράγοντας αυτοπραγμάτωσης, δεν επαρκεί. Χρειαζόμαστε περισσότερα. Καλύτερα: χρειαζόμαστε να είμαστε περισσότερα.

Ευθυγραμμίζοντας τους Στόχους με τις Αξίες.

Μια απ’ τις μεγαλύτερες  πηγές στρες για όλους μας είναι η αίσθηση του χρόνου που περνάει, χωρίς να προλαβαίνουμε να κάνουμε όσα μας είναι σημαντικά. Να περνάει, κι εμείς ενώ τρέχουμε, να μην καταφέρνουμε τελικά να φτάσουμε εκεί που θα θέλαμε ή εκεί που νομίζουμε ότι θα έπρεπε να έχουμε φτάσει με βάση τον καιρό που πέρασε ή τις πορείες των άλλων, που μπορεί να ξεκίνησαν από άλλο σημείο ή να είχαν άλλες διαδρομές, καθώς ούτως ή άλλως σπάνια κρινόμαστε για την απόσταση που έχουμε διανύσει και πολύ πιο συχνά για το αν τερματίσαμε πρώτοι.  

Το άγχος της απόρριψης, η ανάγκη για ασφάλεια και ο φόβος της αποτυχίας σαν κίνητρα είναι καμιά φορά αρκετά. Τις περισσότερες φορές όμως, δεν μας βοηθούν ούτε για πολύ, ούτε για μακριά. Τα κίνητρα που όντως λειτουργούν μακροπρόθεσμα και μας κινητοποιούν με έναν υγιή τρόπο και προς μία ουσιαστική και ισορροπημένη κατεύθυνση, είναι τα εσωτερικά κίνητρα που πηγάζουν απ’ τις πιο βαθιές μας αξίες, δημιουργώντας τελικά ένα προσωπικό όραμα για το πώς θέλουμε να ζούμε τη ζωή μας, τι μας αρέσει να έχουμε και να λαμβάνουμε, τι θέλουμε ν’ αφήσουμε πίσω.  

Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει κάποιος να γνωρίζει πραγματικά τις αξίες του, ή τέλος πάντων τον τρόπο με τον οποίο οργανώνονται οι σκέψεις του, οι ενέργειες του και οι συμπεριφορές του. Στη συνέχεια, θα πρέπει να ξέρει πώς να θέσει στόχους που να χαρακτηρίζονται από αυτές τις αξίες αλλά και πώς να τους πετυχαίνει ώστε να έρθει η αυτοεκπλήρωση. 

Έστω για παράδειγμα ότι ένα άτομο δεν είναι καθόλου ανταγωνιστικό και θεωρεί πυρηνικά πώς το κλειδί για την επιτυχία και την καλή δουλειά είναι η συνέργεια και η ομαδικότητα. Σε ένα εργασιακό περιβάλλον που αποδέχεται ή και πριμοδοτεί τον ανταγωνισμό μεταξύ συναδέλφων, πόσο εύκολο μπορεί να του είναι όχι μόνο να πετυχαίνει τους στόχους του, αλλά να βιώνει  χαρά και ικανοποίηση μέσα από αυτή τη διαδικασία; 

Ανθεκτικότητα: Το Κλειδί για την Επιτυχία.

Όταν οι στόχοι μας είναι σε ευθυγράμμιση με τις αξίες και τις ιδιαίτερες ικανότητές μας, ο δρόμος προς την επιτυχία γίνεται πιο ξεκάθαρος αλλά και ευχάριστος. Ωστόσο, επειδή το ταξίδι είναι εξίσου σημαντικό με τον προορισμό, η ανθεκτικότητα και η συνέπεια είναι δεξιότητες που είναι απαραίτητο να χαρακτηρίζουν τις δράσεις μας. 

Οι αθλητές που κάνουν πρωταθλητισμό, παρά τις αντιξοότητες, τους τραυματισμούς και τις ήττες, συνεχίζουν να προπονούνται και να αναβαθμίζουν τις ικανότητές τους, επιδιώκοντας την κορυφαία επίδοση σε κάθε αγώνα, και μπορεί ότι δε σε σκοτώνει να μην σε κάνει απαραιτήτως πιο δυνατό, οφείλει όμως να σε κάνει σοφότερο.

Ο Ευχάριστος Δρόμος προς την Αυτοεκπλήρωση.

Δεν υπάρχει κλειδί για την επιτυχία ούτε κάποια στρατηγική ώστε να τα έχει κανείς όλα. Υπάρχουν όμως κάποιες οδηγίες που γενικώς συμβάλλουν στην ισορροπημένη ζωή. 

Προσδιορίστε τους στόχους και τις αξίες σας και σιγουρευτείτε ότι είναι συμβατοί. Ένα ημερολόγιο σκέψεων και συναισθημάτων θα ήταν μία καλή αρχή. Αναλύστε τις αντιδράσεις σας σε διάφορες καταστάσεις και αναρωτηθείτε γιατί αντιδράτε με συγκεκριμένο τρόπο. Εξερευνήστε τα ενδιαφέροντά σας και αναζητήστε τα εσωτερικά σας κίνητρα. 

Ρωτήστε τον εαυτό σας όλες τις δύσκολες ερωτήσεις και μην σταματάτε μέχρι να πάρετε μία απάντηση που να σας καλύπτει:

• Γιατί το κάνω αυτό;
• Γιατί μου είναι σημαντικό εκείνο; 
• Τι σημαίνει για μένα αν δεν το πετύχω; 
• Ποιος είναι ο απώτερος σκοπός μου με αυτή την δράση; 
• Γιατί είχα αυτή την αντίδραση;
• Πώς βρέθηκα εδώ;
• Γιατί έχω αυτή την πεποίθηση;

Σύμφωνα με τον Νίτσε αυτοί που έχουν ένα «γιατί» για να ζουν, μπορούν να αντέξουν σχεδόν οποιοδήποτε «πώς». Μαθαίνοντας να ρωτάμε τον ίδιο μας τον εαυτό, με αγάπη, χωρίς επικριτική διάθεση και τρυφερότητα, τί είναι αυτό που τον παρακινεί ή τον αποδυναμώνει, ερχόμαστε ένα βήμα πιο κοντά στην αυτογνωσία και άρα στην επιτυχία και την ευτυχία. Να θυμάστε τρία πράγματα: 
    1) δεν υπάρχουν άνθρωποι που είναι ανίκανοι να αλλάξουν και να βελτιωθούν, μόνο άνθρωποι που δεν είναι αρκετά περίεργοι ή δεν έχουν φαντασία
    2) Ποτέ δεν είναι αργά για να ξανασυστηθώ στον εαυτό μου και να τον επαναπροσδιορίσω με βάση το πώς πραγματικά είναι και όχι το πώς νομίζω ότι είναι ή θα ήθελα να είναι 
και 3) η σιωπηλή φιλοδοξία είναι γλυκιά, αλλά η φωναχτή και θορυβώδης είναι αυτή που θα μου δώσει όλα όσα θέλω, όταν τα θέλω και όπως τα θέλω, γιατί όμορφα πράγματα έρχονται σε αυτούς που περιμένουν, αλλά μόνο όσα αφήνουν πίσω τους αυτοί που βιάζονταν.